Η Πορεία μου...
Ξεκινάω τα πρώτα μου ιδιαίτερα μαθήματα πιάνου το 1986 με σκοπό να σπουδάσω δυο χρόνια αργότερα, στο κρατικό Ωδείο της πόλης μου. Εκεί λοιπόν, στο Ωδείο “Giuseppe Verdi” του Τορίνο, σπούδαζω πιάνο, κλασικά κρουστά και θεωρητικά. Παράλληλα, μελετάω Jazz Drums στην Scuola Civica Musicale.
Όταν πια έχω αποκτήσει τις βασικές θεωρητικές και τεχνικές γνώσεις, προσεγγίζω σταδιακά τη σύνθεση και το τραγούδι. Συμμετέχω ως πιανίστρια και ενορχηστρωτής με συγκροτήματα της πόλης μου, σε διαγωνισμούς και φεστιβάλ.
Το 1992 ανακαλύπτω την υποκριτική ώς τρόπο έκφρασης σε σχέση με την μουσική. Γι’ αυτό το λόγο την ίδια χρονιά αρχίζω να σπουδάζω στην Σχολή Θέατρου ”Anna Bolens”. Η μουσική σε συνδυασμό με το θέατρο παρουσιάζει ακόμα μεγαλύτερο ενδιαφέρον και το 1996 ενα ταξίδι στην μαγική Επίδαυρο θα καθορίσει την πορεία μου.
Έξι μήνες αργότερα, και ενώ έχω έρθει στην Ελλάδα με την επιθυμία να μείνω, συμμετέχω στο Μουσικό Φεστιβάλ της Βάρνα, στην Βουλγαρία με προσωπικές μου συνθέσεις. Στην Αθήνα, έχω την τιμή να γνωρίσω τον συνθέτη και κιθαρίστα Νίκο Μαμαγκάκη, ο οποίος θα με πείσει να ολοκληρώσω της σπουδές μου και να συνεχίσω να συνθέτω. Το 1998 στις πολιτιστικές εκδηλώσεις “Ομήρια 98” στην Ίο , παρουσιάζω τον κύκλο τραγουδιών “Canzoni del cuore“. Το φθινόπωρο της ίδιας χρονιάς συμμετέχω ως μουσικός και ηθοποιός στην ταινία μικρού μήκους ”The fallen goddess” για την MM Ρroduction, μια Καναδέζικη παραγωγή.
Η σύνθεση με κρατά πολύ απασχολημένη, αλλά καταλαβαίνω ότι θα πρέπει να μάθω καλύτερα την ελληνική γλώσσα για να προχωρήσω στις σπουδές μου.
Ένα χρόνο μετά, το 1999 εμβαθύνω τις μουσικές μου γνώσεις σπουδάζοντας Τραγούδι, Μουσική για το Θέατρο και τον Κινηματογράφο και Μουσική Τεχνολογία στο Ωδείο Φίλιππος Νάκας.
Μέχρι το 2005 η ζωή μου θα κινείται σε ρυθμό έντονο και μέσα από τα μαθήματα αλλά και ενδιάμεσα, η σκέψη μου θα εμπλουτίζεται και θα ωριμάζει και θα δώσει ώθηση σε μεγαλύτερη δημιουργικότητα.
Για το Δημοτικό Σχολείο Καματερού ενορχηστρώνω τα μουσικά κομμάτια για το θεατρικό έργο “Τύμπανο, Τρομπέτα και Κόκκινα Κουφέτα“ του Γιάννη Ξανθούλη σε συνεργασία με την στιχουργό Μαριάννα Αντωνοπούλου.
Το 2005 ζω επίσης τη συναρπαστική εμπειρία που περίμενα καιρό. Συνθέτω και ηχογραφώ στο Στούντιο “Odeon“ στην Αθήνα το τραγούδι “Amore senza fine“ και το τραγούδι “La corsa“ για το “Festival di Castrocaro“ της Ιταλίας ως τραγουδοποιός. Η συνεργασία με τον ενορχηστρωτή Γιώργο Ζαχαρίου και τον καθήγητή μου Γιάννη `Αννινο μαζί με την μπάντα τους, θα δώσει στις συνθέσεις μου ένα πολύ ωραίο ιταλο-ελληνικό χρώμα!
Το 2007 ανοίγει με την επιθυμία να δημιουργήσω ένα μικρό μουσικό σχήμα με πρωτότυπο χαρακτήρα. Θα λέγεται “Τριχημεία“ και θα αποτελείται από τη Maja Musi στο κλαρινέτο, τη Νάνσυ Κουβαράκου στο τραγούδι κι εμένα στα κρουστά. Η “Τριχημεία“ για τα επόμενα δυο χρόνια θα εμφανιστεί σε αθηναϊκές μουσικές σκηνές και ώς support band σε συναυλίες του τραγουδιστή και ηθοποιού Γιάννη Ζουγανέλη, του Φοίβου Δεληβοριά και του Πάνου Μουζουράκη.
Εν τω μεταξύ, παίρνω το Πτυχίο Αρμονίας και αποφασίζω να κάνω μια παύση σε ο,τι αφορά την εκπαίδευσή μου.
Το 2009 συμμετέχω ως συνθέτης στην μουσική εκδήλωση του Φεστιβάλ Αθηνών “Τροχόσπιτο“ και ως Performer στο Πρώτο Διεθνές Φεστιβάλ “Θέατρου Δρόμου της Αθήνας“ με την θεατρική ομάδα “Avista“ στο έργο “Αθήνα, Δρόμοι, Όνειρα“.
Τα χρόνια περνάνε και κοιτάζοντας στο αρχείο μου βλέπω πως είναι αρκετές οι συνθέσεις που θα ήθελα να περιέχονται σε ένα δικό μου προσωπικό CD. Το 2011 στο “Terra Studio“ της Αθήνας αυτή η διαπίστωση γίνεται πράξη. Ηχογραφώ “The Little Music Box“ και “Waterbutterfly“, με τους εξαιρετικούς μουσικούς, Χρήστο Σερενέ, πιανίστα και καταπληκτικό ενορχηστρωτή και Simone Mongelli με τα μαγικά του κρουστά. Το καλοκαίρι του 2013 θα είναι η εξαιρετική φωνή της Αλεξάνδρα Κόνιακ που θα ερμηνεύσει με μοναδικό τρόπο το τραγούδι “La corsa“ και το τραγούδι “Amore senza fine“. Η πορεία συνεχίζει και εύχομαι σύντομα το έργο μου αυτό να ολοκληρωθεί.
Από το 2007 διδάσκω μουσική στα παιδιά του Πρότυπου Κέντρου Εκπαίδευσης και Αποκατάστασης «Πόρτα Ανοιχτή» της Εταιρείας Προστασίας Σπαστικών, στην Αθήνα. Η μουσική μαζί με την δημιουργικότητα όλων των παιδιών έχουν αποτελέσει πολλές φορές πηγή δύναμης για να συνεχίσω αισιόδοξα το μονοπάτι που διάλεξα.
Francesca Vinassa
